لوله گالوانیزه و روش تولید آن

در حرفه آهن آلات، عملی به نام پوشش گالوانیزاسیون وجود دارد که وظیفه محفاظت از فلز در مقابل خوردگی و آسیب پذیری را بر عهده دارد. در این عملیات گالوانیزاسیون فلزاتی که حساسیت بیشتری نسبت به خوردگی دارند با لایه ای از جنس فلز روی و ترکیباتی از آهن پوشش داده می شوند.

لوله های گالوانیزه فولادی نیز از جنس فولاد نرم تولید و عرضه می شود که مصرف بیشتر اما قیمت بالاتری دارد.

اتصالات لوله گالوانیزه برشن، کمربند و قفل می باشد که توسط دنده پیچ ها به یکدیگر متصل  شده سپس به کمک مواد مناسب آب بندی می شوند.  ضریب هیزم ویلیام این لوله ها بر حسب اینچ محاسبه شده که معمولا طول آن ها ۶ متر و قطر های ۱ تا ۸ اینجی هستند. به طور کلی لوله های گالوانیزه به دو دسته لوله گالوانیزه آهنی و لوله گالوانیزه فولادی تقسیم می شوند.

روش تولید لوله گالوانیزه

معمولا برای تولید و عرضه این لوله ها از روش غوطه ور سازی استفاده می کنند. در ابتدا برای جذب بهتر پوشش فلز روی لوله ها به واحد آماده سازی با استانداردهای مجاز انتقال داده می شود تا روند عمل گالوانیزه شدن بهتر انجام شود. به این ترتیب که لوله ها چربی گیری می شوند و سپس زنگ آهن آز سطح لوله ها برداشته می شود. در ادامه وارد محلول فلاکس شده تا کاملا آغشته شوند.

 محلول فلاکس موجب نفوذ بهتر مواد بر روی سطح فولاد می شود. پس از آن لوله ها وارد دستگاه گالوانیزه شده و در کوره های مخصوص دمای لوله ها به 120 درجه سانتی گراد خواهد رسید. بعد از خشک شدن سطح لوله ها در کوره وارد حمام فلز روی شده و به مدت 1 دقیقه در دمای 450 درجه سانتی گراد قرار می گیرند. در ادامه لوله ها را سریعا از حمام روی بیرون می آورند.

پس از خروج لوله ها از حمام روی ، فلز های اضافه روی سطح لوله ها سریعا به کمک بخار و دمش هوا از بین رفته و فورا وارد آب سرد می شوند. این پروسه به منظور جلوگیری از تشکیل آلیاژی از فلزهای آهن و روی انجام می گیرد. در انتها این محصول دنده شده و با نصب یک درپوش پلاستیکی از این دنده ها محافظت می شود.